منظومه شمسی ۲
مقدمه
در دوره های زمانی یکسان ، جهان های دیگری کشف شدند که بدور خورشیدهایشان در یک حرکت دایره ای می گردند. بعضی از این نمونه ها در پیشرفت مطالعه ای که منجر به پیشگویی ما در مورد منظومه ی شمسی خود و کشف کردن منظومه های
( عکس زنبور زرد میهن من زیباست اگر نباشد پرنده ای )
عطارد، زهره ، زمین ، مریخ ،مشتری،زحل،اورانوس،نپتون،پلوتون
مقدمه
در دوره های زمانی یکسان ، جهان های دیگری کشف شدند که بدور خورشیدهایشان در یک حرکت دایره ای می گردند. بعضی از این نمونه ها در پیشرفت مطالعه ای که منجر به پیشگویی ما در مورد منظومه ی شمسی خود و کشف کردن منظومه های شمسی دیگر می شود مهم هستند .منظومه ی شمسی ما شامل چهار قسمت کوچک است. جهان صخره ای شامل (عطارد، زهره، زمین، مریخ) که در مدارهای دایره ای شکلی سریع و نزدیک به خورشید در حرکتند(می چرخند.)در بخشی دورتر چهار سیاره ی گازی مشتری، زحل ، اورانوس و نپتون قرار گرفته اند. همه ی اینها از هسته ی سنگی که از گاز و یخ احاطه شده است ساخته شده اند. این غولهای گازی دارای اتمسفر غلیظ(ضخیم) و حلقه های دایره ای (حلقه هایی که بصورت دایره وار دور سیاره را فرا گرفته اند.) و خانواده ای از قمرهای یخی هستند بین سیارات داخلی خاکی و سیارات غولی گازی بیرونی یک کمربند از دهها هزار سیارکهای سنگی که منبع و منشا شهاب سنگها هستند قرار دارند. کمربند سیارک های سنگی در لبه ی بیرونی کمربند حیات منظومه قرار گرفته اند. نام این کمربند کویی پر است که یک باند پهن از شهاب ها(ستارگان دنباله دار)را بدور خورشید پدید می آورد. سر چشمه ی دوره ی طولانی ستارههای دنباله دار وابسته به موقعیت گودال عمیقی که داخل یا درون منظومه ی شمسی است. مدار همه ی سیارات بدور خورشید در یک جهت یکسان و تقریبا مسطح است. خورشید نیز خودش به آرامی در جهت یکسان بدور خودش می چرخد.این بخشی از حرکت زاویه ای خورشید است.سیارات و اجسام کمربند کویی پر باقیمانده ی سحابی خورشیدی و دایره
ای چرخان از گاز و غبار هستند که منظومه ی شمسی را در حدود 4.6 میلیارد سال پیش شکل دادند.
تکه های ابرهای سرد که به دنبال ستاره ی دنباله دار هستند هیچ گاه از ستاره های دنباله دار پیشی نمی گیرند و هیچ گاه به طرف سیارات از مسر خود منحرف نمی شوند، بلکه در یک جهت حرکت می کنند.
در میان دوازده عدد از ماههای منظومه ی شمسی ، هفت عدد از آنها بزرگ و برجسته اند. ماه زمین، چهار قمر گالیله ای از مشتری (آیو،اروپا،گانیمد،کالیستو)، تیتان از زحل و تریتون از نپتون.این قمرها بیشتر از 2700 کیلومتر ضخامت دارند و آنها همگی از پلوتو بزرگترند. دو تا از آنها (گانیمد و تیتان) در حقیقت از بعضی از سیارات بزرگترند. عطارد و تیتان دارای یک اتمسفر متراکم(غلیظ) هستند مانند زمین. ماه زمین خشک و بی آب و دارای سطح سنگی است. وقتیکه ماه زمین شکل گرفت گرمای استثنایی و بیش از حد باعث شد آب و عناصر بخار شدنی دیگر بخار شوند تا شکل واقعی آن (شکل سنگلاخی) بوجود آید.قلمرو قمرهای غول پیکر سیارات بیرونی بمراتب زیاد از خورشید دور است.وقتی که بعضی از قمرها در بیرون منظومه ی شمسی حضور دارندبصورت جامد یخ زده هستند اما تعدادی از آنها با سایش و اصطکاکی که از کشند متناوب حاصل از جسم جامد دور از آنها بوده است گرم شده بودند. این ذخیره ی انرژی درونی به قدر کافی شدید هست تا فعالیت زمین شناسی این قمرها را تحت تاثیر قرار دهد.یک جهان منحصر به فرد در اروپا کوچکترین قمر از چهار قمر گالیله ای مشتری وجود دارد. نشامه ها (علامتها ) حاکی از وجود اقیانوسی عمیق از آب مایع در زیر یخ های قشر اروپا است،همچنین وجود آب مایع و انرژی در حال گردش و احتمال وجود حیات دراروپا وجود دارد
منظومه شمسی چگونه تشکیل شد؟
تولد منظومه شمسیمثل بقیه ستارگان خورشید هم ازمیان ابری ازگازوغبارپدید آمد0اغلب ستاره شناسان فکرمی کنند که بقیه منظومه ی شمسی نیزازهمان ابرگازیدیدآمده باشد0درهنگامی که ابرگازی به دورخورشیدتازه متولد شده ما می چرخیدذرات غبار به یکدیگربرخود می کردند0آنها به هم می چسبیدندوذرات بزرگ تری راایجادمی کردند0آنگاهاین ذرات جدید نیزباجذب هم دیگررشدکردندوسرانجام،سیارات،قمرها سیارکها،ستارگان خورشید،سیارات،اقمار،سیارکها،ستارگان دنباله دار،سنگهای آسمانی همه اعضای منظومه شمسی درمدارهایی به دورخورشید می گردند0جاذبه ی خورشیداعضای منظومه ی شمسیرادرمدارهای خودنگه میداردومانع ازره شدن ان هادرفضا میگرد د 0سیاراتپس ازخورشید،سیاره ها،بزرگ ترین اعضای منظومه شمسی هستند0بعضی ازسیارات مثل کره زمین،سنگی وجامدنددرحالی که بقیه ی ان ها گلوله هایی ازسنگ هستند0سرعت گردش سیارات به دورخورشید متفاوت است0یک گردش کامل هریک ازان ها به دور خورشید یک سال سیاره ای می نامند0البته سیارات در حین گردش به دورخورشید،به دور خود نیز می چرخند0یک چرخش سیاره به دورخودرایک شبانه روزآن سیاره می نامند0
به گردش سیارات به دور خورشید حرکت انتقالی وبه چرخش آن به دورخودش حرکت وضعی می گویند0
سیارات منظومه ی شمسی
منظومه ی شمسی 9 سیاره دارد که به ترتیب نزدیکی خورشید عبارتند از :
· عطارد(تیر)
· زهره(ناهید)
· زمین
· مریخ
· مشتری
· زحل(کیوان)
· اورانوس
· نپتون
· پلوتو.
خورشید
خورشید یک ستاره است. این ستاره از ستاره های دیگر به زمین نزدیک تر است ،و ما بیشتر از همه ی ستاره های دیگر درباره اش چیزهایی می دانیم. با اینکه خورشید از ستاره های دیگر به زمین نزدیک تر است، فاصله ی بسیار زیادی با ما دارد. اگر بخواهید با یک سفینه ی فضایی، که در هر ساعت 40000کیلومتر راه می پیماید، به خورشید سفر کنید، پنج ماهی طول می کشد تا به آنجا برسید چرا که فاصله ی زمین تا خورشید حدود 149میلیون کیلومتر است. فاصله های ستاره های دیگر از زمین بسیارزیاد تراز فاصله ی خورشید از زمین است. این ستاره ها آن قدر از ما دورند که حتی وقتی با تلسکوپ های بزرگ به آن ها نگاه کنیم، مثل نقطه های کوچک روشنی به نظر می آبند. بعد از خورشید نزدیک ترین ستاره به زمین آلفا قنطروس است که در حدود 42 تریلیون (42000000000000) کیلومتر با زمین فاصله دارد. اگر بخواهید با همین کشتی فضایی ،که در هر ساعت 40000کیلومتر راه می پیماید، از زمین به ستاره آلفا قنطروس سفر کنید، بیش تر از 100000سال طول می کشد که به انجا برسید. خورشید از ستاره های دیگر بزرگ تر به نظر می رسد،زیرا به ما نزدیک تر است. اما خورشید فقط یک ستاره متوسط است. ستاره هایی هستند بسیار بزرگ تر از خورشید و ستاره هایی هستند بسیار کوچکتر از آن. قطر خورشید، یعنی فاصله بین دو طرف آن که از مرکز می گذرد، در حدود 1390400 کیلومتر است. اگر خورشید یک ستاره تو خالی بود بیش از یک میلیون کره به اندازه زمین در آن جای می گرفت ولی ماده موجود در خورشید فقط در حدود 320000برابر زمین است، بنابرین ماده ای که در خورشید است _در بیش تر قسمتهای آن_مخصوصاً در قسمت های بیرونی اش به اندازه ی زمین فشرده نیست. به گفته دیگر، ماده ای که در خورشید است ، پراکنده تر و رقیق تر از ماده موجود در زمین است و به اصطلاح می گوییم که چگالی خورشید ازچگالی زمین کمتراست. خورشید از %90 هیدروژن، %9 درصد هیلوم و %1 درصد آلمینیوم، کربن، مس، طلا،نیکل، آهن،سدیم و ده ها عناصر دیگر دارد. دمای درجه ی خورشید 30000 درجه ی سانتیگراد است. گرما و نوری که ما را زنده نگه می دارد، از خورشید است. در تمام مدت سال ،خورشید مانند کوره ای روشن گرما تولید می کند تا جهان ما گرم شود، همان طور که بخاری گرما تولید می کند، تا خانه ما در زمستان گرم بماند.
لکه ها،انفجارهاوطوفانها
از آن جا که درون خورشبد پر از گازاست،سطح آن مثل سطح کره زمین،نمی تواند سفت ومحکم باشد بلکه مثل سطح آب یک کتری درحال جوشیدن،دائم نوسان دارد وتغییر می کند0گاهی وقتها لکه هایی سیاه در خورشید دیده می شوند0این نقطه های سیاه را لکه های خورشیدی می نامند0
لکه ها و انفجار های خورشیدی چنان انرژی پرتاب می کنندکه امواج رادیووتلویزیون در زمین مختل می شود0
لکه های خورشیدی به این دلیل تیره به نظر می رسند که به اندازه بقیه سطح خورشید،داغ نیستند0اندازه هریک از لکه های خورشیدی چندین برابراندازه زمین است0بعضی وقتها انفجارهای غول آسای نورو گرما در بالای لکه های خورشیدیروی می دهند،اینها را((انفجار های خورشی دی))می نامند که مقدار داغی آنها دوبرابردمای سطح خورشید است0آنها درخشان تر هم هستند0((طوفانهای خورشیدی))چرخه هایی از گاز داغ هستند که به درون فضا پرتاب می شوند وسپس به سطح خورشید باز می گردند0طوفانها می توانند چندین ساعت ادامه یابند0
اغلب طوفان ها چنان بزرگ هستند که اگر آنها رادور زمین بپیچیم ده بار دور زمین خواهند چرخید0
زندگی در خورشید
ستاره شنا سان،خورشید را ستاره ای از نوع کوتو له ی زرد می دانند0با گذر زمان،خورشید،بتدریج بزرگتر و سرد ترمی شود،در این حال رنگ وی نیز تغییر خواهد کردومبدل به یک غول سرخ خواهد شد0در پایان خورشید شروع به کوچک شدن می کند0واندازه اش تحلیل می رود تا سرانجام به حدود اندازه ی زمین می رسد،در این حال او یک کوتوله ی سفید خواهد بود0پس از تبدیل شدن به یک کوتوله سفید،خورشید همه ی گرماو نور خود را از دست خواهد داد ولی نگران نباشید،ستاره شناسان می گویند که تا حداقل 5میلیارد سال بعد این اتفاق نخواهد افتاد0
کوتوله ی سفید0 غول سرخ0
اهمیت خورشید
تغییرات آب وهوای زمین به وسیله ی خورشید ایجاد می گردد0اگر خورشید نبود نه بادی وجود داشت ونه ابری ونه بارانی0اگر خورشید نبود نه گیاهان وجانوران به وجود می آمدند ونه حتی گونه های ابتدایی حیات0بدون خورشید،زمین صخره ای تاریک وسرد می شد که درفضا سر گردان می رفت0خورشید اگر چه فقط یکی از تریلیونها ستاره ی جهان است اما در عین حال ستاره ی منظومه شمسی ما است ودر مرکز بخشی کوچک از کیهان قرار دارد که ما هم جزئی از آن هستیم0
کسوف
بعضی اوقات ماه در حین گردش به دور زمین،نوری را که از خورشید به سوی زمین روان است قطع می کند0در این هنگام کسو ف اتفاق می افتد0اگر ماه بتواند کاملاٌقرص خورشیدرا بپوشاند ((کسوف کامل))خواهیم داشت0بسیاری از مردم دوران های قدیم از کسوف می ترسیدند0چینی های باستان فکر می کردند که در هنگام کسوف،خورشید توسط یک اژدها بلعیده می شود0
اخطار:هر گز مستقیماٌ به خورشید نگاه نکنید حتی اگردر حین کسوف باشد،نور
خورشید به چشم های شما آسیب می رساند0
عطارد(تیر)
عطارد یا تیر نزدیک ترین سیاره به خورشید است.در عین حال عطارد کوچکترین سیاره ی منظومه ی شمسی است و قطر آن 3100میل و فاصله ی آن تا خورشید به طور متوسط 36 میلیون میل است.
چون فواصل تمام سیارات نسبت به خورشید در تغییر است به همین جهت فاصله ی متوسط آنها را باید ذکر کرد زیرا
مدار سیارات در اطراف خورشید تقریبا بیضی است و فاصله ی آنها هنگام گردش تغییر
می کند.مثلا فاصله ی زمین با خورشید در ماه دی 3 میلیون میل کمتر فاصله آن در تیر ماه است.
عطارد به علت نزدیکی با خورشید با سرعت بسیار زیادی به دور آن می گردد،سرعت عطارد در هر ثانیه 30 میل است و بدین ترتیب در مدت 88 روز یکبار به دور خورشید می گردد.
عطارد به واسطه ی نزدیکی زیاد به خورشید به طوری تحت تأثیر جاذبه ی آن قرار گرفته و طی یکبار گردش به دور خورشید فقط یکبار به دور خود می گردد.بدین ترتیب همیشه یک روی عطارد بخورشید ست و به قسمت تاریک آن هرگز نور خورشید نمی رسد.آن قسمت از عطارد که همواره رو به خورشید قرار گرفته دارای گرمای فوق العاده است،درجه حرارت در این قسمت تقریبا به 300 درجه می رسد،در حالیکه در قسمت دیگر که هرگز نور خورشید به آن نرسیده درجه حرارت تقریبا صفر مطلق است.
گرداگرد عطارد هیچگونه اتمسفری (جو) وجود ندارد زیرا کوچکی این کره و میزان قوه ی جاذبه به اندازه ای نیست که بتواند گازی را بعنوان اتمسفر گرداگرد خود نگه دارد
زهره(ناهید)
زهره یا ناهید شباهت فراوان به کره ی زمین دارد.این کره که خواهر زمین نامیده می شود اندکی از کره ی زمین کوچکتر است و قطر آن حدود 200 میل کمتر از قطر زمین است.زهره طبق تقویم ما در مدت 225 روز یکبار به دور خورشید می گردد و طی این مدت مسافتی به طول 68 میلیون میل را طی می کند.
سطح زهره را یک اتمسفر غلیظ ابر مانند فراگرفته و نیرومندترین تلسکوپ ها هم نمی توانند ماوراء آن را مکشوف سازند.در حال حاضر به هیچ وجه معلوم نیست که سطح اصلی کره ی زهره از چه چیزها پوشیده شده آنچه که در این باره گفته می شود حدس و گمانی بیش نیست.حتی مدت روز زهره هم به درستی معین نیست و تاکنون چندین بار دانشمندان عقیده ی خود را در این باره تغییر داده اند. نخستین تخمین دانشمندان در مورد طول روز زهره عبارت از همان 225 روز زمین یعنی یکبار گردش زهره به دور خورشید بود.پس از چندی عده ای از دانشمندان اظهار داشتند ممکن است طول یک روز زهره برابر با 30 روز زمین باشد.آخرین تحقیقات دانشمندان در این زمینه مدتی بین دو مدت مذکور را حدس می زند.آزمایشهای اسپکتروسکوپی نشان داده است اتمسفر زهره مملو از گاز کربنیک است.تا مدتها پیش هیچگونه اثری از اکسیژن خالص و یا بخار آب در اتمسفر این کره دیده نشده بود ولی در سال 1959 دانشمندان علم و نجوم تلسکوپی را به ارتفاع صدهزار پایی زمین فرستادند و این تلسکوپ و اشعه ی اسپکتروسکوپ آثار اکسیژن و بخار آب را در اتمسفر کره ی زهره تشخیص دادند.با این کشف نظریه ی قبلی دانشمندان نسبت به وضع داخلی کره بکلی تغییر کرد تا پیش از آن تصور می شد که سطح اصلی زهره را صحرای سوزان و بی آب و علفی پوشانده است ولی پس از کشف اثر اکسیژن و بخار آب،با حرارتی که در کره ی زهره حکمفرماست دانشمندان حدس زدند که سراسر زهره از جنگلهای انبوهی شبیه به جنگلهای استوایی کره ی زمین پوشیده شده است.
درجه حرارت کره ی زهره در قسمتهای روز و شب آن متغیر است،هنگام روز یعنی آن قسمت از زهره که به سمت خورشید قرار می گیرد درجه حرارت تقریبا به صد درجه ی سانتی گراد یعنی درجه ی جوشش آب می رسد درحالیکه به هنگام شب درجه حرارت به ده درجه زیر صفر می رسد.
آخرین تحقیقات دانشمندان نشان داده است که قطبین کره ی زهره در موقع معین مختصری حرکت کرده و تغییر جا می دهد و این دلیل آنست که در کره ی زهره مانند زمین فصول مختلف وجود دارد.
اگر با موشک فوق العاده سریعی که بتواند در هر ثانیه هفت میل و یا
در هر ساعت 28 هزار کیلومتر مسافت را طی کند بخواهیم به سیارات همسایه ی خود یعنی سیارات منظومه ی شمسی مسافرت کنیم مدت مسافرت به هریک از آنهااز مبدا زمین به قرار زیر است :
ردیف | مقصد | زمان |
1 | ماه | 9 ساعت |
2 | زهره | 43 روز |
3 | مریخ | 95 روز |
4 | مشتری | 5 ماه |
5 | ژوپیتر | یکسال و نه ماه وپانزده روز |
6 | زحل | سه سال وهفت ماه و پانزده روز |
7 | اورانوس | هفت سال و هشت ماه |
8 | نپتون | 12 سال |
9 | پلوتو | 16 سال |
10 | نزدیکترین ستاره ثابت | 120 هزار سال |
سیاره ی مشتری
مشتری بزرگترین منظومه ی شمسی است.قطر استوایی آن
88 هزار میل و یا به عبارت دیگر یازده برابر قطر زمین است.یکروز
مشتری یکروز مشتری برابر با مدتی تقریبا 10 ساعت زمین است برای سیاره ای با چنین حجم زیاد داشتن روز به این کوتاهی باعث تعجب است و نشان می دهد که گردش وضعی مشتری فوق العاده سریع است.در خط استوای مشتری سرعت حرکت این سیاره به دور خود 22 هزار میل در ساعت است،در حالی که در خط استوای زمین سرعت حرکت یک هزار میل در ساعت است.
گردش انتقالی مشتری به دور خورشید در مدتی معادل دوازده سال زمین طول می کشد.مشتری دارای اتمسفر است و قسمت عمده ی این کره را جو آن پوشانده.اصولا تا مدتها عده ای از دانشمندان چنین می پنداشتند که تمام کره ی مشتری عبارت از توده ای از انواع گازهاست،ولی اکتشافات تازه و بخصوص عکسهای واضحی که به تازگی از این کره گرفته شده ثابت کرده است که در میان این توده ی
عظیم گاز قسمت جامد سختی نیز وجود دارد که سطح آن را قطعات
بسیار بزرگی به ضخامت 10 هزار میل پوشانده است بدین ترتیب عمق اتمسفر مشتری به 25 هزار میل می رسد،این اتمسفر از گازهای مختلفی تشکیل شده که عبارتند از :
هیدروژن – هلیوم – متان و آمونیاک.
درجه ی حرارت در سطح ظاهری مشتری به 130 درجه زیر صفر می رسد.
اتمسفر مشتری به خوبی نور خورشید را منعکس می کند و در نتیجه هنگام شب از تمام ستارگان دیگر درخشان تر
دیده می شود . مشتری 12 قمر دارد که چهارتای آن بسیار بزرگ و درخشان هستند و مثلا یکی از آنها به بزرگی کره ی عطارد است.
زحل(کیوان)
زحل یا کیوان آخرین سیاره ایست که با چشم غیر مسلح در میان منظومه ی شمسی می توان دید.فاصله ی آن تا خورشید تقریبا 2 برابر فاصله ی مشتری تا خورشید است.حجم زحل بعد از مشتری از سایر سیارات بیشتر است ولی باید دانست که وزن مخصوص این کره
ناچیز است.وزن مخصوص کره ی زحل از وزن مخصوص آب هم کمتر است و بدین ترتیب اگر بتوان اقیانوس بسیار بزرگی از آب ایجاد کرد که زحل در آن جاگیرد،سراسر این کره در آب غوطه ور خواهد شد و به زیر آب نخواهد رفت.قطر زحل در استوا برابر با 71 هزار میل است و گردش آن به دور خود در مدت 10 ساعت انجام می گیرد.زحل دارای اتمسفر است و جو آن شباهت کامل به اتمسفر کره ی مشتری دارد با این تفاوت که به علت فاصله ی زیاد آن تا خورشید،درجه حرارت آن لااقل 100 درجه کمتر است در 300 درجه ی فارنهایت زیر صفر گاز آمونیاک یخ می بندد و بدین جهت بسیاری از ابرهای زحل همان آمونیاک منجمد است.
ساختمان زحل نیز شباهت فراوان به ساختمان مشتری دارد،بدین معنی که یا تمام این کره ی بزرگ از گازهای مختلف تشکیل شده و یا آن که در میان انبوه این گازها مرکز جامدی نیز وجود دارد که سراسر آن را یخ پوشانده است . زحل تعداد نه قمر دارد،که دوتای آنها بسیار بزرگ اند مثلا یکی از این قمرها به نام تیتان 3500 میل قطر
دارد . جالب ترین مسئله در مورد زحل کمربندهای آن است در 7000 میلی متری سطح زحل در روی منطقه ی استوایی آن کمربند پهن بزرگی قرار گرفته که درست بر گرداگرد این کره واقع شده است.این کمربند که در فضا قرار گرفته مساحتی معادل 35000 میل را اشغال می کند بجز این کمربند،کمربندهای دیگری هم به همان ترتیب و موازی
با اولی گرداگرد این کره قرار دارند . دانشمندان حدس می زنند که این کمربندهای زحل از هزار میلیون قطعات کوچک ترکیب شده اند که به دنبال یکدیگر به دور زحل می چرخند. در میان قطعات کمربند زحل تکه های عظیم یخ هم وجود دارد. دانشمندان ستاره شناس چنین فرض می کنند که این کمربندها در ابتدا عبارت از یک یا دو قمر جداگا نه بوده ا ند که به گرد زحل می چرخیده اند و پس از آن که قوه ی جاذبه ی زحل آنها را به خود نزدیک نمود
یکمرتبه بنا به عللی متلاشی گشتند و به شکل ذرّات ریزی به دور این سیاره شروع به گردش نمودند و به شکل این کمربندها در آمدند.
مریخ
مریخ بعد از زمین واقع شده بدین معنی که فاصله ی آن نسبت به خورشید از فاصله ی زمین بیشتر است.
قطر کره ی مریخ چهار هزار و دویست میل است،یعنی در حقیقت اندکی از نصف کره ی زمین بیشتر است.به عبارت دیگر حجم کره ی مریخ تقریبا نصف کره ی زمین است.
مریخ ظرف 687 روز یکبار به دور خورشید می گردد بدین ترتیب سرعت حرکت مریخ در هر ثانیه 15 میل است.گردش مریخ به دور محور خود نیز تقریبا مانند زمین است یعنی طی 24 ساعت و 37 دقیقه یکبار به دور خود می گردد.فاصله ی متوسط مریخ تا کره ی خورشید 141 میلیون میل است به همین سبب درجه حرارت مریخ کمتر از درجه حرارت کره ی زمین است. کره ی مریخ دارای اتمسفر است ولی اتمسفر آن رقیق تر از جو کره ی زمین است که در 15 میلی سطح زمین قرار دارد .هنگام ظهر سطح کره ی مریخ از 10 تا 15 درجه حرارت دارد.هنگام غروب آفتاب در کره ی مریخ درجه حرارت به 33 درجه زیر صفر می رسد و شب به 35 تا 40 درجه زیر صفر می رسد.پنج هشتم سطح کره ی مریخ را صحرایی از سنگ و شن سرخ رنگ پوشانده است.سرخی این صحرا به علت آنست که مواد تشکیل دهنده ی آن اکسیژن هوا را جذب کرده و به اصطلاح ما زنگ زده میزان اکسیژن خالص در اتمسفر مریخ با مقایسه ی میزان اکسیژن در اتمسفر کره ی زمین اندک و ناچیز است.
بعد از این صحرای سرخ رنگ بقیه ی سطح مریخ سبز است و این سبزی در فصول مختلف سال تغییر رنگ می دهد بدین ترتیب که ابتدا سبز کمرنگ و سپس به رنگ آبی و بعد به رنگ قهوه ای در می آید و پس از مدتی دوباره سبز و خرم می شود و این نشانه ی آنست که در این قسمت ها از کره ی مریخ نباتاتی وجود دارند که به مقتضای تغییر فصل و سپس در پاییز مریخ پژمرده می شوند و بعد از مدتی دوباره سبز می شوند ولی دانشمندان معتقدند که این نباتات به احتمال قوی از نباتات ابتدایی مثلا نوعی از قارچها و خزه ها و یا جلبک های کره ی زمین هستند.در کره ی مریخ وجود آب مسلم شده است ولی میزان آن به درستی معلوم نیست،به غیر از آب،برف و یخ هم در این کره وجود دارد به طوری که در فصل زمستان مریخ قطعات برف و یخ آن به وسیله ی تلسکوپ های نیرومند دیده می
شوند . فصول مریخ به احتمال قوی عینا مانند فصول کره ی زمین با این تفاوت که هر فصل از کره ی مریخ طولانی تر از هریک از فصول کره ی زمین است زیرا اصولا سال مریخ طولانی تر سال کره ی زمین است.
در فصل زمستان مریخ قطعات سفید رنگ برف و یخ در پاره ای ازنقاط آن ایجاد می شود و پس از پایان یافتن زمستان این یخها به تدریج ذوب می شوند و رفته رفته قطعات روند. سفید رنگ از میان می روند. آبی که به این طریق حاصل می شود به مصرف رویا ندن همان گیاه های ابتدایی می رسد.
کانالهای مریخ – مسئله ی کانالها ی مریخ موضوعی است که هنوز هم روشن نشده است.از سالها پیش دانشمندان ستاره شناس به وجود تعدادی کانال در سطح کره ی مریخ پی برده اند.این کانالها یا این خطوط بوسیله ی تلسکوپ به خوبی دیده می شوند.عده ی زیادی از ستاره شناسان تمام زندگی خود را صرف مطالعه ی این کانالها نمودند که ببینند آیا آنها به وسیله ی موجودات زنده حفر شده اند یا
خیر . تاکنون عقاید مختلفی از طرف دانشمندان در این زمینه ابراز شده که هیچ یک قطعیت ندارد.ممکن است این کانالهای منظم بر اثر عبور طبیعی آب بر روی زمین است ایجاد شده باشند یا امکان دارد که
زلزله های شدید باعث بروز چنین خطوطی شده باشد چشم بیننده ی
کره خاک آن را به کانال تعبیر می کند.به هر حال هنوز نمی توان یک دلیل علمی قابل قبول برای منشأ اصلی این کانالها ارائه داد.
کره ی مریخ هر چند سال یکبار به زمین نزدیک می شود (به علت حرکت انتقالی هر دو کره) و در این موقع بهتر از هر موقع می توان سطح آن را مطالعه کرد.در سال 1956 که فاصله ی این دو کره به حداقل خود رسید دانشمندان با تلسکوپ های نیرومند قطعه ای در مریخ کشف کردند که پوشیده از نباتات بود و حال آنکه در سال 1939 همان قطعه خالی از گیاه بود.کره ی مریخ دارای دو قمر بسیار کوچک است که قطر یکی از آنها 5 میل و قطر دیگری 10 میل است و در سال 1887 ستاره شناسی به نام ((آسان هال)) آنها را کشف کرد این دو قمر را دایموس و فوبوس نام داده اند.فوبوس به کره ی مریخ نزدیک تر است و هر هفت ساعت یکبار به دور مریخ می
گردد . در حالیکه دایموس که از دیگری دورتر است هر 30 ساعت یکبار به
دور مریخ می گردد . نکته جالب در مورد سیاره ی مریخ و این دو قمر که همه جا ذکر می شود آنست که در سال 1826 که هنوز هیچ دانشمندی این قمرها نشده بود جوناتان سویفت نویسنده ی انگلیسی در کتاب مسافرت های گالیور،این دو قمر را تشریح کرده و وجودآن دو را تذکر داده بود.
زمین
کره ی زمین از نظر بزرگی پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی است از نظر فاصله تا خورشید سومین سیاره به شمار می رود(عطارد – دوم زهره – سوم زمین) کره ی زمین از نظر هندسی کره ی کامل نیست و بواسطه ی فرورفتگی هایش در قطبین می توان آن را بیضی دانست.
مساحت زمین 274و950و196 (صد و نود و شش میلیون و نهصد و
پنجاه هزار و دویست و هشتاد و چهار)میل مربع است.قطر کره ی
زمین در استوا 668و792 میل است.
کره ی زمین ظاهرا جامد است بدین معنی که گذشته از آبهای آن سطح آن را پوشش جامد و سختی فرا گرفته ولی مواد درون آن بحالت مذاب است.هرچه از سطح زمین به طرف مرکز پیش برویم به میزان هر 50 پا (تقریبا 19 متر) حدود یک درجه گرمای آن افزایش میابد.گرمای نواحی نزدیک به هسته ی مرکزی زمین تقریبا به میزان گرمایی است که برای ذوب شدن سخت ترین فلزات لازم است.
بنا به عقیده ی دانشمندان گرمای زمین از دو منبع سرچشمه می گیرد یکی گرمای اولیه که هنوز هم در مرکز آن به میزان فوق العاده زیاد وجود دارد و رفته رفته کاهش میابد،دیگری رادیو اکتیویته طبیعی سنگها و معدنیات زمین که خود ایجاد گرما می کند.
اتمسفر زمین مانند پوششی سراسری آن را فراگرفته.این اتمسفر از گازهای گوناگونی تشکیل شده که مهمترین آنها عبارتند از :
ازت – اکسیژن – آرگون و بخار آب.
گازهای درجه دوم اتمسفر عبارتند از :
گازکربنیک – هیدروژن – نئون – هلیوم کریپتون و بالاخره گاز نون و ازون و میزان بسیار کمی متان.
اتمسفر زمین یعنی گازهای نامبرده را نیروی جاذبه ی زمین در اطراف این کره نگه می دارد به همین مناسبت هرچه از سطح زمین به طرف بالا برویم اتمسفر رقیق تر می شود غلیظ ترین قسمت اتمسفر همان منطقه ای است که با سطح زمین تماس دارد.
اورانوس
قطر52000کیلومتردما تقریبا (190-)درجه سانتی گراد هم نام باپدر ساتورن وخدای آسمان درروم باستان اورانوس سیاره ای سرد وپوشیده ازابرهای سبزرنگ است0درزیرابرهای دریایی ازآب وگازوجوددارد0اورانوس هم دارای حلقه هایی است که مثل حلقه های زحل ازیخ وسنگ ساخته شده اندولی حلقه های اورانوس خیلی کوچکترند،عجیب ترین نکته دربره اورانوس نحوه گردش این سیاره به دور خود است،منجمان عقیده دارندکه ملیاردها سال قبل یک ستاره دنباره داربا اورانوس برخود کرده وجهت چرخش ان را تغییر داده چنان که حالا به جای آن که مثل یک فرفره و افقی بچرخند،شبیه یک توپ بولینگ وعمودی می گردد0به خاطرچرخش عجیب اورانوس،یک شبانه روزاین سیاره می تواند به اندازه42سال زمینی طول بکشد0
نپتون
قطرنپتون50000کیلومتر ودما تقریباً(200-)سانتیگرادهم نام با خدای دریا درروم باستان نپتون بسیار به اورانوس شبیه است چون علاوه بر آن که خیلی سردبود ه واندازه ای یکسان بااورانوس دارد،دارای چندین حلقه نیز هست0البته از جهاتی هم با آن تفاوت دارد0نپتون یه جای آن که آبی رنگ باشد،سبز رنگ است زیرا هوای پیرامون(جو)آن ازمجموعه چندین گازتشکیل می شود0ازطرفی آب وهوای نپتون هم درمقایسه با اورانوس هم نا آرام تر است0گاه درنپتون طوفان هایی برپا می شوند که در آن ها بادبا سرعتی بیش از1500کیلومتردرساعت می وزد0این ده بارسریع ترازباد هایی است که درسخت ترین طوفان های زمین می وزند0نپتون 8قمرداردیکی ازقمر های نپتون روبه عقب می چرخد0درواقع این قمر تنها درمنظومه شمسی است که برخلاف جهت حرکت سیاره اصلی،به دور آن میگردد0
پلوتون
قطرپلوتون 2300- درجه سانتیگرادهم نام با خدای جهان زیر زمین در روم باستان پلوتون انقدر از زمین دور است که ستاره شناسان هنوز اطلاع زیادی از ان ندارند 0 انهافقط می دانند که این سیاره همیشه تاریک و سرد است 0 در ضمن پلوتون خیلی هم لاغراست چنان که حتی از ماه زمین هم اندازه کوچکتری دارد!
امروزه بسیاری از ستاره شناسان فکر می کنند که پلوتون را به هیچ وجه نباید یک سیاره ناهید نامید انها میگویند که پلوتون بیشتر شبیه به یک دنباله دار بزرگ یخی است تا یک سیاره ماه پلوتون (چارون ) به بزرگی خود پلوتون است 0
ماه
بعضی شبها از دیگرشب ها تاریک ترند0شبهایی که آسمان صاف است،می توان ماه رادید که به روشنی می درخشد ماه در آسمان شب،بزرگ وروشن به نظر می رسد0اما برخلاف خورشید،ماه از خودش نور ندارد0نور خورشید فقط یک طرف ماه را روشن می کند0نورخورشسید برسطح ماه می تابد وپس به سمت زمین منعکس می شود0ماه تقریباً هر 28 روز یک باردور زمین می گرد د0ماه متغیرهمچنان که ماه به گردش خود ادامه می دهد،می توان مقادیر مختلفی از قسمت آن را دید0شما نمی توانیدماه نو را ببینید0
کاوش در ماه
کره ی ماه نسبت به خورشید وستارگان دیگر،خیلی به زمین نزدیک است واولین مکان در فضاست که انسان توانست از آن دیدن کند0بین سالهای1969تا1972،دوازده فضا نورد به ماه رفتند0بعضی از فضانوردان با استفاده از خودرو های مخصوص،توانستند در سطح ماه گردش کنند0فضانوردان برای حفاظت ازبدنشان درمقبل گرما وسرما و نیز تامین اکسیژن مورد نیازشان،لباس های مخصوص فضانوردی بر تن می کنند0لکه های سیاه رنگی که در ماه می بینید ، در واقع دشت های سطح کره ماه اند0برخی از مرد م این لکه هارا به شکل صورت یک انسان تصور می کنند ، زمانی که ماه کامل است می توانید آن را ببینید .
گودال های ماه
رد پا های فضانوردان در سطح ماه،هرگز شسته یا پاک نمی شود0زیرا هیچ گونه باد وبارانی در ماه وجود ندارد . در سطح کره ماه اثری از هوا ، آب و حیات به چشم نمی خورد . آن جا آرام و ساکت است و سطح آن پوشیده از گودال هایی است که بر اثر برخورد سنگ های آسمانی با آن ایجاد شده اند .
نیروی کشش ماه
کره ماه وزمین،هردو،مردم واشیا را به سمت خود می کشند0این نیروی کشش،جاذبه نام دارد و سبب می شود وقتی اجسام را بلند می کنید ، سنگین به نظر برسند . نیروی جاذبه ی ماه ضعیف تر از نیروی جاذبه ی زمین است . بنابر این وزن هر چیزی در ماه بسیار سبکتر از وزن آن در زمین خواهد بود . لباس ها و کوله پشتی فضانوردان در کره ی ماه وزن زیادی ندارد . از این رو وقتی فضا نوردان در سطح ماه قدم بر می دارند ، گویی با پرش راه طی می کنند
عکسی از یک فضانورد0
قمرها
بسیاری از سیاره ها درای قمر یا ماه هستند0قمر ها توده های سنگی اند که درفضا همراه باسیاره خود سفر می کنند وبه دور آن می گردند درست همان طور که خود سیاره هم به دورخورشید می گردد0جاذبه ی سیاره،قمر هارادرمدار خوشان حفظ می کند0
دوقمر
سیارک ها
سیارکها عبا رت ازصخره ها وسنگ هایی در فضا هستند که از سیارات خیلی کوچک ترند0انداه بزرگ ترین آن ها از اندازه ی یک کوه زمینی فقط یک کم بزرگ تراست،کوچکترینشان اندازه ای دز حد سنگ ریزه دارند0بعضی از سیارکها با فاصله ای اندک ازخورشید دور آن می گر دند ولی بیش تر آنها ولی بیش ترآن ها در یک گروه بزرگ ودربین مدار های مریخ و مشتری جمع شده اند0این گروه از سیا رک هارا((کمربند خرده سیارهای))می نامند0اگر چند میلیارد سیارک موجود در کمر بند خرده سیاره ایبه هم بچسبند اندازه آنها کمی کوچک تر از ماه زمین خواهد شد0خره سیارک((ایدا))یک سیارک بزرگ است که حتی قمر خودش را هم ندارد0
دنباله دارها
ستار گان دنبا له دار توپ هایی از یخ وغبار فضایی هستند که مدار اغلب آنها به نواحی دوردست فضا می رسد0در واقع فقط تعداد کمی از این دنباله دارها آن قدر به زمین نزدیک می شوند که با چشم غیر مسلح قابل دیدن گردند0گرمای خورشید موجب می شود که از گاز وغبار از هسته ی دنباله دار به بیرون روان باشد ودنباله ستاره را تشکیل دهد0((دنباله))ستارگان دنباله دار می تواند چندین میلیون کیلومتر طول داشته باشد0بسیاری از دانشمندان فکر می کنند که دایناسور ها پس از برخورد یک دنباله دار یاخرده سیارک عظیم با زمین در 65میلیون سال پیش نابود شده اند0
دو دنباله دار0
شهاب ها
شهاب ها عبارت از سنگ ها و سنگ ریزه های فضایی هستند که((به زمین سقوط می کنند))کره زمین در حین گردش خود به دور خورشید،هر روز با میلیون ها شهاب برخوردمی کند0بیش تر این شهاب ها پس از ورود به جو زمین آتش می گیرند و می سوزند0بعضی از آنها که اندازه بزرگ تری دارند می توان به صورت جرق هایی نورانی در آسمان شب مشاهده کرد0این شهاب های بزرگ تر را((شهاب سنگ))می نامند0هنگامی که تعداد زیادی شهاب سنگ در یک نقطه آسمان ظاهر می شود باران شهاب سنگی پدید می آید0برخی ازشهاب سنگ هاپیش از آن که کاملا بسوزند به زمین میرسند0شهاب سنگی که به زمین می رسد سنگ فضایی نامیده می شود0بعضی از سنگ های فضایی قلوه سنگ های بزر گی هستند ولی بیشتر آنها سنگ ریزه هایی بیش نیستند،هر روز چند صد تن از این سنگ ریزه ها به زمین می افتد بنا بر این یادتان باشد وقتی که اتاق خود را تمیز می کنید شما ممکن است در حال جارو کردن یک غبار کوچک فضایی باشید!
تصویری از یک شهاب0
چکیده:
تولد منظومه شمسیمثل بقیه ستارگان خورشید هم ازمیان ابری ازگازوغبارپدید آمد0اغلب ستاره شناسان فکرمی کنند که بقیه منظومه ی شمسی نیزازهمان ابرگازیدیدآمده باشد0درهنگامی که ابرگازی به دورخورشیدتازه متولد شده ما می چرخیدذرات غبار به یکدیگربرخود می کردند0آنها به هم می چسبیدندوذرات بزرگ تری راایجادمی کردند0آنگاهاین ذرات جدید نیزباجذب هم دیگررشدکردندوسرانجام،سیارات،قمرها سیارکها،ستارگان خورشید،سیارات،اقمار،سیارکها،ستارگان دنباله دار،سنگهای آسمانی همه اعضای منظومه شمسی درمدارهایی به دورخورشید می گردند0جاذبه ی خورشیداعضای منظومه ی شمسیرادرمدارهای خودنگه میداردومانع ازره شدن ان هادرفضا میگرد د
سیارات منظومه ی شمسی
منظومه ی شمسی 9 سیاره دارد که به ترتیب نزدیکی خورشید عبارتند از :
· عطارد(تیر)
· زهره(ناهید)
· زمین
· مریخ
· مشتری
· زحل(کیوان)
· اورانوس
· نپتون
· پلوتو.
خورشید یک ستاره است. این ستاره از ستاره های دیگر به زمین نزدیک تر است ،و ما بیشتر از همه ی ستاره های دیگر درباره اش چیزهایی می دانیم. با اینکه خورشید از ستاره های دیگر به زمین نزدیک تر است، فاصله ی بسیار زیادی با ما دارد. اگر بخواهید با یک سفینه ی فضایی، که در هر ساعت 40000کیلومتر راه می پیماید، به خورشید سفر کنید، پنج ماهی طول می کشد تا به آنجا برسید چرا که فاصله ی زمین تا خورشید حدود 149میلیون کیلومتر است. فاصله های ستاره های دیگر از زمین بسیارزیاد تراز فاصله ی خورشید از زمین است.
ستاره شنا سان،خورشید را ستاره ای از نوع کوتو له ی زرد می دانند0با گذر زمان،خورشید،بتدریج بزرگتر و سرد ترمی شود،در این حال رنگ وی نیز تغییر خواهد کردومبدل به یک غول سرخ خواهد شد0در پایان خورشید شروع به کوچک شدن می کند0واندازه اش تحلیل می رود تا سرانجام به حدود اندازه ی زمین می رسد،در این حال او یک کوتوله ی سفید خواهد بود0پس از تبدیل شدن به یک کوتوله سفید،خورشید همه ی گرماو نور خود را از دست خواهد داد ولی نگران نباشید،ستاره شناسان می گویند که تا حداقل 5میلیارد سال بعد این اتفاق نخواهد افتاد0
عطارد یا تیر نزدیک ترین سیاره به خورشید است.در عین حال عطارد کوچکترین سیاره ی منظومه ی شمسی است و قطر آن 3100میل و فاصله ی آن تا خورشید به طور متوسط 36 میلیون میل است.
چون فواصل تمام سیارات نسبت به خورشید در تغییر است به همین جهت فاصله ی متوسط آنها را باید ذکر کرد زیرا
مدار سیارات در اطراف خورشید تقریبا بیضی است و فاصله ی آنها هنگام گردش تغییر
می کند.مثلا فاصله ی زمین با خورشید در ماه دی 3 میلیون میل کمتر فاصله آن در تیر ماه است.
زهره یا ناهید شباهت فراوان به کره ی زمین دارد.این کره که خواهر زمین نامیده می شود اندکی از کره ی زمین کوچکتر است و قطر آن حدود 200 میل کمتر از قطر زمین است.زهره طبق تقویم ما در مدت 225 روز یکبار به دور خورشید می گردد و طی این مدت مسافتی به طول 68 میلیون میل را طی می کند.مشتری بزرگترین منظومه ی شمسی است.قطر استوایی آن
88 هزار میل و یا به عبارت دیگر یازده برابر قطر زمین است.یکروز
مشتری یکروز مشتری برابر با مدتی تقریبا 10 ساعت زمین است برای سیاره ای با چنین حجم زیاد داشتن روز به این کوتاهی باعث تعجب است و نشان می دهد که گردش وضعی مشتری فوق العاده سریع است.در خط استوای مشتری سرعت حرکت این سیاره به دور خود 22 هزار میل در ساعت است،در حالی که در خط استوای زمین سرعت حرکت یک هزار میل در ساعت است.
زحل یا کیوان آخرین سیاره ایست که با چشم غیر مسلح در میان منظومه ی شمسی می توان دید.فاصله ی آن تا خورشید تقریبا 2 برابر فاصله ی مشتری تا خورشید است.حجم زحل بعد از مشتری از سایر سیارات بیشتر است ولی باید دانست که وزن مخصوص این کره
ناچیز است.وزن مخصوص کره ی زحل از وزن مخصوص آب هم کمتر است و بدین ترتیب اگر بتوان اقیانوس بسیار بزرگی از آب ایجاد کرد که زحل در آن جاگیرد،سراسر این کره در آب غوطه ور خواهد شد و به زیر آب نخواهد رفت
مریخ بعد از زمین واقع شده بدین معنی که فاصله ی آن نسبت به خورشید از فاصله ی زمین بیشتر است.
قطر کره ی مریخ چهار هزار و دویست میل است،یعنی در حقیقت اندکی از نصف کره ی زمین بیشتر است.به عبارت دیگر حجم کره ی مریخ تقریبا نصف کره ی زمین است.
کره ی زمین از نظر بزرگی پنجمین سیاره ی منظومه ی شمسی است از نظر فاصله تا خورشید سومین سیاره به شمار می رود(عطارد – دوم زهره – سوم زمین) کره ی زمین از نظر هندسی کره ی کامل نیست و بواسطه ی فرورفتگی هایش در قطبین می توان آن را بیضی دانست.
مساحت زمین 274و950و196 (صد و نود و شش میلیون و نهصد و
پنجاه هزار و دویست و هشتاد و چهار)میل مربع است.قطر کره ی
زمین در استوا 668و792 میل است.
قطر52000کیلومتردما تقریبا (190-)درجه سانتی گراد هم نام باپدر ساتورن وخدای آسمان درروم باستان اورانوس سیاره ای سرد وپوشیده ازابرهای سبزرنگ است0
قطرنپتون50000کیلومتر ودما تقریباً(200-)سانتیگرادهم نام با خدای دریا درروم باستان نپتون بسیار به اورانوس شبیه است چون علاوه بر آن که خیلی سردبود ه واندازه ای یکسان بااورانوس دارد،دارای چندین حلقه نیز هست0البته از جهاتی هم با آن تفاوت دارد0نپتون یه جای آن که آبی رنگ باشد،سبز رنگ است زیرا هوای پیرامون(جو)آن ازمجموعه چندین گازتشکیل می شود0
قطرپلوتون 2300- درجه سانتیگرادهم نام با خدای جهان زیر زمین در روم باستان پلوتون انقدر از زمین دور است که ستاره شناسان هنوز اطلاع زیادی از ان ندارند 0 انهافقط می دانند که این سیاره همیشه تاریک و سرد است 0 در ضمن پلوتون خیلی هم لاغراست چنان که حتی از ماه زمین هم اندازه کوچکتری دارد!
بعضی شبها از دیگرشب ها تاریک ترند0شبهایی که آسمان صاف است،می توان ماه رادید که به روشنی می درخشد ماه در آسمان شب،بزرگ وروشن به نظر می رسد0اما برخلاف خورشید،ماه از خودش نور ندارد0نور خورشید فقط یک طرف ماه را روشن می کند.
بسیاری از سیاره ها درای قمر یا ماه هستند0قمر ها توده های سنگی اند که درفضا همراه باسیاره خود سفر می کنند وبه دور آن می گردند درست همان طور که خود سیاره هم به دورخورشید می گردد0
سیارکها عبا رت ازصخره ها وسنگ هایی در فضا هستند که از سیارات خیلی کوچک ترند0انداه بزرگ ترین آن ها از اندازه ی یک کوه زمینی فقط یک کم بزرگ تراست،کوچکترینشان اندازه ای دز حد سنگ ریزه دارند0بعضی از سیارکها با فاصله ای اندک ازخورشید دور آن می گر دند ولی بیش تر آنها ولی بیش ترآن ها در یک گروه بزرگ ودربین مدار های مریخ و مشتری جمع شده اند0
ستار گان دنبا له دار توپ هایی از یخ وغبار فضایی هستند که مدار اغلب آنها به نواحی دوردست فضا می رسد0در واقع فقط تعداد کمی از این دنباله دارها آن قدر به زمین نزدیک می شوند که با چشم غیر مسلح قابل دیدن گردند0گرمای خورشید موجب می شود که از گاز وغبار از هسته ی دنباله دار به بیرون روان باشد ودنباله ستاره را تشکیل دهد
شهاب ها عبارت از سنگ ها و سنگ ریزه های فضایی هستند که((به زمین سقوط می کنند))کره زمین در حین گردش خود به دور خورشید،هر روز با میلیون ها شهاب برخوردمی کند0بیش تر این شهاب ها پس از ورود به جو زمین آتش می گیرند و می سوزند0بعضی از آنها که اندازه بزرگ تری دارند می توان به صورت جرق هایی نورانی در آسمان شب مشاهده کرد.
امیرحسین
